نانوتکنولوژي یا ریزذره ها (Nanotechnology)، فناوري جديد است که تمام دنيا را فرا گرفته است و به تعبير دقيقتر “نانو تکنولوژي بخشي از آينده نيست بکله همه آينده است” .
نانو تکنولوژی، توانمندي تولید مواد، ابزارها و سيستمهاي جديد با در دست گرفتن کنترل در سطوح ملکولي و اتمي و استفاده از خواصی است که در آن سطوح ظاهر ميشود. از همين تعريف ساده می توان فهمید که نانوتکنولوژي يک رشته جديد نيست، بلکه رويکردي جديد در تمام رشته هاست. براي نانوتکنولوژي کاربردهايي را در حوزه هاي مختلف از غذا، دارو، تشخيص پزشکي و بيوتکنولوژي تا الکترونيک، کامپيوتر، ارتباطات، حمل ونقل، انرژي، محيط زيست، مواد، هوافضا و امنيت ملي برشمرده اند.کاربردهاي وسيع اين عرصه به همراه پيامدهاي اجتماعي، سياسي و حقوقي آن، اين فن آوري را به عنوان يک زمينه فرا رشته اي و فرابخش مطرح نموده است.
هر چند آزمايشها و تحقيقات پيرامون نانوتکتولوژي از ابتداي دهه ۸۰ قرن بيستم بطور جدي پيگيري شد، اما اثرات تحول آفرين، معجزه آسا و باورنکردني نانوتکنولوژي در روند تحقيق و توسعه باعث گرديد که نظر تمامي کشورهاي بزرگ به اين موضوع جلب گردد و فناوري نانو را به عنوان يکي از مهمترين اولويتهاي تحقيقاتي خويش طي دهه اول قرن بيست و يکم محسوب نمايند .
علوم و فناوري نانو، عنصر ي اساسي در درک بهتر طبيعت در دهه‌هاي آتي خواهد بود. از جمله موارد مهم درآینده، همکاريهاي تحقيقاتي ميان‌رشته‌ا‌ي، آموزش خاص و انتقال ايده‌ها و افراد به صنعت خواهد بود. بخشي از تاثيرات و کاربردهاي نانوتکنولوژي در زیر نام برده شده است.
۱ – توليد مواد و محصولات صنعتی ۲-نانوتکنولوژی در پزشکی و بدن انسان ۳- دوام‌پذيري منابع: کشاورزی ، آب، انرژي، مواد و محيط زيست پاک ۴ – تکنولوژي نانو در هوا و فضا 5- کاربرد ریزذره ها در صنایع نظامی و امنيت ملي
ماخذ:
- سايت کميته مطالعات سياست نانوتکنولوژي. www.irannano.org
- نانوتکنولوژي، آيئنه تکنولوژي آفرينش، انجمن علمي دانشجويي دانشکده فني دانشگاه تهران.