با توجه به فراوانی تولید محصولات کشاورزی در ایران، امکان دسترسی فراوان با هزینه کم به منابع سرشار از سلولز به عنوان مواد زائدکارخانجات و مزارع کشاورزی وجود دارد. سالانه مقادیر زیادی ازضایعات این محصولات به محیط زیست منتقل می شود که سبب آلودگی محیط زیست نیز می شود. درنتیجه، استخراج نانوسلولز از این ضایعات نه تنها سبب تولید ماده ای با ارزش افزوده می شود بلکه باعث کاهش هزینه های مربوط به دفع این مواد و کاهش آلودگیهای محیط زیست خواهد شد. از سوی دیگر، تحقیقات در زمینه کاربردهای نانوسلولز در زمینه های گوناگون در سالهای اخیر بطور قابل توجهی افزایش یافته است. همچنین تولید مواد زیستی برپایه نانوسلولز باکاربرد پزشکی به دلیل هزینه های پایین و دسترسی آسان نانوسلولز درمقایسه با سایر زیست پلیمرها مورد توجه قرار گرفته است. با این حال،عاملدار کردن سطوح نانوسلولز با مولکولهای زیست فعال نظیر داروها،عوامل رشد، عوامل ضدانعقاد یا انعقاد و عوامل مرگزا به منظور بهبودبرهمکنش و سازگاری با بدن انسان یک موضوع مهم در زمینه کاربردهای خاص زیست پزشکی می باشد. شیمی سطح و ساختار این مواد سلولزی بطور قابل توجهی بر چسبندگی، تکثیر و نانوکریستالهای سلولز، نانوالیاف سلولز سلولی تأثیرگذار می باشد. علاوه بر عاملدار کردن سطوح، شکل نانوسلولز مورداستفاده در زمینه پزشکی نظیر هیدروژل و فیلم جامد از عوامل مؤثر وقدرتمند در تنظیم برهمکنش مواد زیستی با بافت زنده می باشد.

نانوسلولز به عنوان محصولی از سلولز طبیعی موجود در گیاهانی نظیرکتان -پوسته گندم و سویا-شلتوک برنج -باگاس-نیشکر جلبکها، جانوران و باکتریها توصیف می شود.که عموماً بر اساس اندازه، عملکرد و روشهای تولید به سه نوع تقسیم می شوند: نانوکریستالهای سلولز، نانوالیاف سلولز و سلولز باکتریایی

کشف مواد زیستی مناسب برای جایگزینی بافت نرم و کاربردهای بازسازی از جنبه های مهم توسعه ایمپلنتهای پزشکی است که نه تنهاویژگیهای مکانیکی مشابه بافت، بلکه ویژگیهایی نظیرزیست سازگاری، عدم انعقاد، قابلیت استریل شدن، ماندگاری، طول عمر،درجه تکلیس کمتر و فرآیندپذیری خوب برای سهولت تولید ایمپلنترا دارد. ایمپلنتها باید از نظر شیمیایی، مکانیکی، شیمی سطح وخواص دارویی با بافت میزبان سازگار باشند.بنابراین، به دلیل خواص ذکر شده، نانوسلولز به عنوان مواد زیستی جایگزین نظیررگهای خونی، بافت نرم نظیر رباط، منیسک، غضروف و نوکلئوسپولپوس )محتوای درونی دیسکها( مورد توجه و بررسی قرار گرفتهاست. مطالعات نانوسلولز به عنوان رگهای خونی جذابترین وپربارترین موضوع میباشد که اثرات آن در آزمایشهای مختلف بر روی حیوانات، پیش از تحقیقات بالینی گزارش شده است. همچنین در سالهای اخیر، مواد نمونه اولیه به شکل گوش توسط یک قالب گوش بر اساس روش اسکن ام آر آی از سلولز باکتریایی تولید شد. درهمین تحقیق، گزارش شده است که خواص مکانیکی مواد زیستی سلولزباکتریایی را میتوان با مقدار سلولز تنظیم نمود. این مطالعه ثابت کردکه سلولزباکتریایی ماده ای امیدوارکننده برای رسیدن به خواص مکانیکی جایگزین غضروف گوش بوده و میتواند به شکل گوش یک بیمار خاص تولید شود .

1- کربروکسی میتیل سلولز: یک پلیمر محلول درآب و غیر قابل جذب در روده می باشد. که در حلال های آلی حل نمی شود و به همین علت کمتر به عنوان روکش کننده درقرص سازی استفاده می شود.ولی به عنوان آلگوتینان و سوسپانسیون کننده در داروسازی استفاده می شود.

2- سلولز به عنوان یک کنترل کننده برای نرخ رهایش و غلظت دارو دارای سابقه طولانی بوده و سیستمهای دارورسانی بررسی شده برپایه نانوسلولز در سالهای اخیر نتایج امیدوارکننده ای نشان داده اند. حاملهای دارو بر پایه نانوسلولز، به سه صورت میکروسفرها، هیدروژلها )یا ژلها( و غشاها )یا فیلمها با طیف گسترده ای از داروها بارگذاری و ارزیابی شده است.

علیرغم تولیدچندین محصول موفق برپایه این مواد در دهه گذشته، انتظار میروددر سالهای آینده پیشرفتهای قابل توجهی از مواد سلولزی به کار برده شده در زیست پزشکی مشاهده شود.

لذا شرکت تخصصی دارا سلولز نیتا تحقیقات گسترده خود را با گروه R&d و دانش تیم متخصص خود انجام خواهد داد.